به دنبال خروج نيروهاي اشغال‏گر انگليسي از سه جزيره ايراني ابوموسي، تنب بزرگ و تنب كوچك، در 28 نوامبر 1971، ايران، حاكميت خود بر اين جزاير را اعاده كرد. خروج انگليس از اين سه جزيره ايراني در خليج فارس در چارچوب طرح انگليس براي خارج شدن از منطقه درياي مديترانه و خليج فارس به خاطر مشكلات سياسي و اقتصادي خود بود. سه جزيره ايران كه در اين روز از اشغال انگليس آزاد شدند، به دليل قرار گرفتن در مدخل تنگه هرمز كه خليج فارس را به درياي عمان متصل مي‏كند، از موقعيت استراتژيك خاصي برخوردار مي‏باشند. انگليس اين جزاير را در سال 1887م به تصرف درآورده بود تا از اين طريق، امنيت مبادلات تجاري خود را در خليج فارس و اقيانوس هند، تضمين كند.خروج انگلستان، اگرچه به بازگشت جزاير ابوموسي و تنب بزرگ و كوچك به خاك ايران منجر گرديد، اما تحريكات بيگانگان و به ويژه امريكا و انگلستان، باعث شده تا كشور امارات متحده عربي، هر از چندي ادعاي مالكيت اين سه جزيره را مطرح نمايد.